اعتصاب کامیونداران یکی از مهم‌ترین مبارزات مدنی تاریخ سیاسی ایران است که بارها با انواع توطئه جنگیده و حالا برای بار سوم استارت خورده تاحقوق کامیونداران را به‌طور کامل مطالبه کند. جدای از هدفی که کامیونداران از این اعتصاب دارند، باعث شده‌اند تا عده‌ای معنای مبارزه‌ی مدنی را بفهمند. روشی که این روزها برای یک عده، چیزی جز شعار نیست!
مشکل کامیونداران چیست؟ ما در صنعت باربری با چند مقوله روبه‌رو هستیم. جدا از استهلاکی که یک کامیون دارد؛ بار سنگینی که حمل می‌کند باعث فشار و اصطحکاک بیشتر لاستیک‌ها با سطح جاده می‌شود. به‌این دلیل، تعویض زودبه‌زود لاستیک‌ها هم خرج جداگانه‌ای را برایشان به‌همراه خواهد داشت. طی چند ماه اخیر، هرجفت لاستیک برای کامیونداران حدود 4 برابر افزایش قیمت داشته و چون راننده‌ها ماشین‌شان را هم به‌صورت قسطی خریداری کرده‌اند؛ از تقبل چنین مبلغی عاجزند! البته راننده‌ها ماشین‌شان را هم با قیمتی بالاتر از قیمت واقعی خریداری می‌کنند. اشخاصی از بدنه‌ی نظام این ماشین‌ها را به کشور وارد کرده و به قیمتی بالاتر از قیمت اصلی، به کامیونداران می‌فروشند.
آخرین اعتصاب
کامیونداران دو‌بار دست به اعتصاب زده‌اند و هردفعه با توطئه‌ی حکومت، این اعتصاب به‌نحوی شکسته و همه‌چیز به وعده‌های پوشالی واگذار شده‌ست؛ اما اعتصاب اخیر باعث شده‌ست تا صنعت حمل و نقل در تعطیلی کامل به‌سر ببرد. یک‌هفته‌ست که هیچ باری جابه‌جا نشده و حکومت مدام سعی دارد تا با ایجاد توطئه، این اعتصاب را هم به شکست برساند اما هم‌چنان پابرجاست و خواهد ماند چون این روزها آبرویی برای جناح راست حکومتی باقی نمانده و همه‌ی اصناف من‌جمله کامیونداران، با روش‌های توطئه آنان به‌خوبی آشنا هستند. تداوم این اعتصاب برای نظام جبران ناپذیر خواهد بود. در وهله‌ی اول کامیونداران به‌دنبال حقوقی هستند که سال‌ها پایمال شده؛ اما باید سایر اصناف هم به آن‌ها بپیوندند و همه با هم حقوق‌شان را مطالبه کنند. فرض کنید ما در روزهای آینده شاهد اعتصاب اتوبوسرانی، تاکسیرانی و متروی شهری هم باشیم! به‌نظر شما، جمهوری اسلامی با پشتوانه‌ی مالی‌ای که ندارد، آیا می‌تواند پاسخگوی همه‌ی آن‌ها باشد؟ همین اعتصاب کامیونداران سیستم را فلج کرده! چه برسد به اعتصاب باقی اصناف. #چالش_دعوت_به_اعتصاب همین هدف را دنبال می‌کند و می‌‌خواهد باقی اصناف هم به جمع شعوری کامیوندارن بپیوندند.
